De magische woorden van de ontslagbrief

29 maart 2017

Een leerzame en – met alle respect – ook best grappige ontslagzaak van de rechtbank Midden-Nederland (Almere)[1] onderstreept weer eens het belang van een goed opgestelde ontslagbrief. In deze zaak was de ontslagbrief inhoudelijk niet goed opgesteld waardoor het ontslag op staande voet door de rechter werd vernietigd.

Wat was er gebeurd? Een schilder is in zijn vrije weekend bezig met een schilderklus, totdat plotseling zijn werkgever voor zijn neus staat. Zijn werkgever beschuldigt hem ervan nevenwerkzaamheden te verrichten voor klanten van het schilderbedrijf en daarbij verf, materialen en de bedrijfsauto te gebruiken.

De maandag daarop moet de schilder zich op kantoor melden en wordt hem gevraagd om een verklaring. De dinsdag vertelt de werkgever hem dat hij op staande voet is ontslagen en overhandigt hem daarbij een brief waarin staat dat:

• de werknemer regelmatig schilderwerken uitvoert buiten werktijd (toegegeven: 3 woningen, wordt verdacht van 6)
• deze werkzaamheden zijn verricht bij klanten (= onttrekken van werk);
• hiervoor verf en materialen van het bedrijf worden gebruikt (= diefstal goederen); en
• de bedrijfsauto wordt buiten werktijd gebruikt.

Vervolgens wordt vermeld dat deze zaken zeer ernstig zijn en voldoende grondslag hebben voor een ontslag op staande voet.

De schilder is het niet eens met zijn ontslag en stapt naar de rechter. In rechte verzoekt de schilder om het ontslag te vernietigen en uiteindelijk krijgt hij daarin gelijk. Volgens de rechter heeft de werkgever namelijk niet, of onvoldoende, gesteld dat de schilder ook zou zijn ontslagen op basis van slechts een deel van het in de ontslagbrief vermelde feitencomplex en dat valt bovendien ook niet uit de ontslagbrief te herleiden.

Omdat niet alle gestelde feiten door de werkgever konden worden bewezen, viel het ontslag op staande voet. De rechter had tot een ander oordeel kunnen komen als de ontslagbrief juist was geformuleerd. Bij het schrijven van een ontslagbrief staan de volgende vier woorden centraal: “elk genoemd feit afzonderlijk”. Met de juiste bewoordingen, had de rechter elk genoemd feit afzonderlijk kunnen beoordelen en meewegen in het oordeel of een ontslag op staande voet was gerechtvaardigd of niet. Een leerzame les.

[1] ECLI:NL:RBMNE:2016:5309